Relacja ze spotkania Komitetu Obrony Puławy z Zarządem Spółki

Nie ukrywaliśmy, że wiemy czyim kosztem, ponad 700 mln zł dołożyli do tego pracownicy Zakładów Azotowych w Puławach, niestety nie dobrowolnie, ich płace zostały zaniżone wbrew zapisom Umowy Społecznej. Umowa ta gwarantowała również rozwój naszego przedsiębiorstwa, więc jego degradacja stanowi kolejne jej złamanie.

Prezes złą sytuację uzasadniał wojną w Ukrainie, jednak ta trwa od roku, a zła i coraz gorsza sytuacja w ZAP od dziesięciu lat. Przyczyną jest więc konsolidacja, a wojna obnażyła tylko jej skutki.

Podkreśliliśmy konieczność zrekompensowania pracownikom zagrabionej części funduszu płac, jest to około 3300 zł średnio na pracownika miesięcznie.

Przedstawiliśmy również problem dotyczący obszaru bezpieczeństwa. W wyniku prowadzonej polityki personalnej przez poprzedni Zarząd instalacje chemiczne obsługiwane są przez pracowników nie posiadających uprawnień do samodzielnej pracy. Wskazaliśmy również na blokowanie wniosków na awanse na pozostałe poziomy jak również na awanse pionowe. Na pytanie, ilu takich pracowników może być? Odpowiedzieliśmy, że nawet około tysiąca.

Na zakończenie zgodziliśmy się, że gwarantowane Umową Społeczną, cokwartalne spotkania to stanowczo za mało – przez dwie godziny o wielu problemach nie udało się nawet wspomnieć. Sprawę uprawnień do samodzielnej pracy mamy „dogadać” z dyrektor personalną.

W pozostałych - nowy zarząd poprosił o czas na ich rozpatrzenie.

Przed rozejściem się na ręce Prezesa złożyliśmy stanowisko na piśmie.

Spotkanie miało żywy przebieg, każda sprawa była przedmiotem ostrego sporu. Powrót do naturalnego w stosunkach pracy sporu przyjęliśmy z radością. Wszystko, co dobre w naszym przedsiębiorstwie rodziło się w sporze – obłudny dialog miłości zawsze prowadził do katastrofy.